Hoe hartziekten bij katten van gevorderde leeftijd te identificeren

Hartziekten bij oudere katten begrijpen

Hartziekten bij katten, met name katten van gevorderde leeftijd, zijn een veelvoorkomend probleem. Het omvat een reeks aandoeningen die de structuur en functie van het hart beïnvloeden. Hypertrofische cardiomyopathie (HCM) is de meest voorkomende vorm, die verdikking van de hartspier veroorzaakt.

Andere typen zijn onder andere gedilateerde cardiomyopathie (DCM), restrictieve cardiomyopathie en aangeboren hartafwijkingen. Deze aandoeningen kunnen leiden tot hartfalen, waarbij het hart moeite heeft om bloed effectief te pompen.

Leeftijdsgebonden veranderingen, genetica en onderliggende gezondheidsproblemen kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van hartziekten bij oudere katten. Regelmatige veterinaire controles zijn essentieel voor vroege detectie en behandeling.

Symptomen herkennen

Het identificeren van hartziekten bij oudere katten vereist een scherp oog en bewustzijn van subtiele veranderingen in hun gedrag en fysieke conditie. Veel katten met hartziekten vertonen geen duidelijke tekenen, vooral niet in de vroege stadia.

Veelvoorkomende symptomen waar u op moet letten:

• Lethargie en zwakte: Een merkbare afname van het energieniveau en een tegenzin om deel te nemen aan activiteiten die ze voorheen leuk vonden.
• Kortademigheid of snelle ademhaling: versnelde ademhaling, zelfs in rust, of moeizame ademhaling.
• Hoesten: Hoewel het bij katten minder vaak voorkomt dan bij honden, kan hoesten voorkomen, vooral ’s nachts.
• Verlies van eetlust: een afname van de voedselinname, wat mogelijk leidt tot gewichtsverlies.
• Gewichtsverlies: Onverklaarbaar gewichtsverlies ondanks het behoud van een normale eetlust.
• Flauwvallen of ineenstorting: Perioden van plotseling ineenstorting of verlies van bewustzijn.
• Opgezwollen buik: Vochtophoping in de buik (ascites) als gevolg van hartfalen.
• Veranderingen in de kleur van het tandvlees: Bleek of blauw tandvlees, wat duidt op een slechte zuurstofvoorziening.
• Verstoppen: Een grotere neiging om zich te verstoppen of te isoleren.

Het is belangrijk om op te merken dat sommige katten slechts één of twee van deze symptomen vertonen, terwijl anderen een combinatie kunnen vertonen. Als u een van deze symptomen opmerkt, raadpleeg dan onmiddellijk uw dierenarts.

Diagnostische methoden

Het diagnosticeren van hartziekte bij oudere katten omvat een grondig veterinair onderzoek en verschillende diagnostische tests. Deze tests helpen het type en de ernst van de aandoening te bepalen.

Belangrijkste diagnostische procedures:

• Lichamelijk onderzoek: De dierenarts luistert naar het hart en de longen op abnormale geluiden, zoals gemurmel of gekraak. Ze controleren ook de pols van de kat en beoordelen hun algehele conditie.
• Echocardiogram (echografie van het hart): Dit is het meest definitieve diagnostische hulpmiddel voor hartziekten bij katten. Het biedt gedetailleerde beelden van de structuur en functie van het hart, waardoor de dierenarts de dikte van de hartspier, de grootte van de hartkamers en de bloedstroom door het hart kan beoordelen.
• Elektrocardiogram (ECG): Een ECG registreert de elektrische activiteit van het hart, wat helpt bij het identificeren van aritmieën (onregelmatige hartslagen).
• Röntgenfoto’s: Op een röntgenfoto van de borstkas kunnen vergroting van het hart of vochtophoping in de longen (longoedeem) worden vastgesteld. Beide zijn indicatief voor hartfalen.
• Bloedonderzoek: Bloedonderzoek kan helpen om andere onderliggende aandoeningen uit te sluiten die mogelijk bijdragen aan de symptomen. Ze kunnen ook de niveaus van bepaalde cardiale biomarkers meten, zoals NT-proBNP, wat kan duiden op stress van de hartspier.

Op basis van de uitslagen van deze tests kan uw dierenarts een nauwkeurige diagnose stellen en een passend behandelplan opstellen.

Beheer- en behandelingsopties

Hoewel er voor de meeste vormen van hartziekten bij katten geen genezing bestaat, kunnen verschillende behandelmethoden de kwaliteit van leven van de kat verbeteren en zijn levensduur verlengen.

Veel voorkomende behandelingsstrategieën:

• Medicijnen: Afhankelijk van het specifieke type en de ernst van de hartziekte, kan uw dierenarts medicijnen voorschrijven zoals:
  • Diuretica: Om vochtophopingen in de longen en de buik te verminderen.
  • ACE-remmers: Helpen de bloedvaten te verwijden en verminderen de belasting van het hart.
  • Bètablokkers of calciumantagonisten: Om de hartslag te vertragen en de hartfunctie te verbeteren.
  • Pimobendan: Verbetert de samentrekking van het hart.
  • Antitrombotische medicijnen: Om bloedstolsels te voorkomen.
• Dieetbeheer: Een natriumarm dieet kan helpen vochtretentie te verminderen. Uw dierenarts kan een specifiek voorgeschreven dieet aanbevelen dat is samengesteld voor katten met hartaandoeningen.
• Zuurstoftherapie: Bij ernstige ademhalingsmoeilijkheden kan zuurstoftherapie nodig zijn om de kat te helpen gemakkelijker te ademen.
• Thoracocentese of Abdominocentese: Als er zich vocht ophoopt in de borst of buik en dit voor aanzienlijk ongemak zorgt, kan uw dierenarts deze procedures uitvoeren om het vocht te verwijderen.
• Regelmatige controle: Regelmatige veterinaire controles zijn essentieel om de reactie van de kat op de behandeling te controleren en indien nodig de medicatie aan te passen. Dit kan herhaalde echocardiogrammen, ECG’s en bloedtesten omvatten.

Het is cruciaal om de instructies van uw dierenarts nauwkeurig op te volgen en medicijnen toe te dienen zoals voorgeschreven. Met de juiste behandeling kunnen veel katten met hartziekten maanden of zelfs jaren comfortabel leven.

Ondersteunende zorg thuis bieden

Naast veterinaire behandeling is het bieden van ondersteunende zorg thuis essentieel om de kwaliteit van leven van oudere katten met hartaandoeningen te verbeteren.

Tips voor thuiszorg:

• Creëer een rustige en stressvrije omgeving: beperk stressfactoren in de omgeving van de kat, zoals harde geluiden of veranderingen in de routine.
• Zorg voor comfortabel beddengoed: bied zacht, comfortabel beddengoed aan in een rustige, tochtvrije omgeving.
• Zorg dat er gemakkelijk toegang is tot voer en water: plaats voer- en waterbakken op gemakkelijk bereikbare plaatsen, vooral als de kat moeite heeft met bewegen.
• Controleer de ademhalingsfrequentie: controleer regelmatig de ademhalingsfrequentie van uw kat in rust en meld eventuele significante veranderingen aan uw dierenarts.
• Vermijd overbelasting: beperk inspannende activiteiten en vermijd situaties waarin de kat oververmoeid of gestrest kan raken.
• Behoud een gezond gewicht: Werk samen met uw dierenarts om een ​​gezond gewicht voor uw kat te behouden. Obesitas kan hartziekten verergeren, terwijl overmatig gewichtsverlies schadelijk kan zijn.
• Zorg voor een zachte verzorging: Verzorg uw kat regelmatig om losse haren te verwijderen en klitten te voorkomen.
• Toon genegenheid en bied gezelschap: Breng tijd door met uw kat, aai hem zachtjes en stel hem gerust.

Door een ondersteunende en liefdevolle omgeving te creëren, kunt u ervoor zorgen dat uw oudere kat met hartaandoeningen een comfortabeler en bevredigender leven leidt.